เปลี่ยนปี เปลี่ยนแปลง

เปลี่ยนปี เปลี่ยนแปลง

04:51  

          ย้อนดูเป้าหมายที่ได้เขียนเอาไว้  เมื่อต้นปี

หลายข้อทำสำเร็จ  หลายข้อน่าจะสำเร็จในอีกไม่กี่วัน

แต่บางข้อก็คงไม่ทันแล้วสำหรับปีนี้

มีคำถามเดียว  คำถามเดิมที่ดังขึ้นอีกแล้ว

"เฮ้ย ปีใหม่แล้วเหรอเนี่ย ไวจัง"

ตลอดปีนี้  หลากภารกิจลุล่วงไปด้วยความตั้งใจ

บางอย่างก็ยากเย็นแสนเข็ญ  แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้

เช่นเดียวกับฤดูกาล  ตอนหน้าร้อนงี้  ร้อนตับแตก

หน้าฝนฝนตกหนัก  มีพายุเข้าอีก 

ตอนนี้หน้าหนาวหนาวสุดๆ 

แถมมีฝนบางๆเพิ่มความเย็นเฉียบ

แต่เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านพ้นไป  

รวมถึงพื้นที่เล็กๆแห่งนี้ 

ที่ผมมีโอกาสรับใช้คุณผู้อ่านมาจนถึงวันนี้ 

และด้วยจิตใจมุ่งมั่น  ยืนยันว่าจะเดินหน้าต่อไป

ย่างเข้าปีใหม่  มักมีการเปลี่ยนแปลงเข้ามาเสมอ

กับตัวเรา  ตั้งเป้าหมายเปลี่ยนแปลงตัวเอง

กับธุรกิจร้านค้าก็มีการเปลี่ยนแปลงด้วยเช่นกัน

ย่านการค้าในเมืองเกาสงนี้  

การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นบ่อย  รวดเร็วฉับไว

อย่างเช่น  เคยซื้ออาหารร้านประจำตรงหัวมุมถนน

เดือนต่อไปอาจกลายเป็นร้านขายรองเท้าซะงั้น

ธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง  ตกแต่งที่อยู่อาศัย

ถูกเรียกใช้บริการมาก  และก็มีให้บริการมากเช่นกัน

แสดงให้เห็นถึงความคึกคักของธุรกิจในย่านนี้

ปีหน้าใกล้มาเยือนแล้ว

เตรียมการเปลี่ยนแปลงโดย

เขียนเป้าหมายสำหรับปีหน้าไว้ได้เลย

เลือกที่จะเปลี่ยนตัวเองด้วยตนเอง

หรือจะรอให้อย่างอื่นเข้ามาเปลี่ยนตัวคุณก็ตามใจ

Continue Reading

มากกว่าท่าเรือ

มากกว่าท่าเรือ

07:24  

ทุกครั้งที่ได้มาเยือนท่าเรือแห่งนี้

มักลืมไปเลยว่านี่เป็นท่าเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่อันดับต้นๆของโลก

แม้เรือบรรทุกสินค้าลำมหึมาจะเคลื่อนผ่านหน้าไปหลายลำ

แต่ที่ดึงดูดสายตาให้ชวนมองมากกว่าเรือคือนักท่องเที่ยวมากมาย

ผมแวะมาที่ท่าเรือตลอดทั้งปี 

ชอบบรรยากาศ  สายลม  แสงแดด  ทะเล  

และนักท่องเที่ยวที่พลุกพล่าน  ไม่ว่าจะฤดูไหน

ผู้คนก็หลั่งไหลกันมา  แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการบริหารจัดการแบบองค์รวมของหน่วยงานที่ดูแลทางด้านนี้

รถทัวร์รับส่งนักท่องเที่ยวคันแล้วคันเล่าที่วิ่งผ่านไป

เป็นที่ชินตาของชาวบ้านที่พักอาศัยในละแวกนี้

ซึ่งส่วนใหญ่ก็เปิดร้านขายอาหาร  เครื่องดื่ม

ให้บริการแขกผู้มาเยือน  รายได้จากนักท่องเที่ยว

ถูกส่งต่อกันไปเป็นทอดๆของวงจรนี้

ผมถึงชื่นชมการบริหารจัดการแบบองค์รวมของผู้ดูแล

วันนี้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น  ทางเดินที่ยื่นลงไปในทะเลถูกน้ำท่วมถึง

เลยไม่มีโอกาสได้ไปนั่งพักผ่อนเหมือนเช่นเคย

นักตกปลาต่างต้องมองหาทำเลใหม่ในการหย่อนคันเบ็ด

ลมหนาวเย็นพัดมาพร้อมอุณหภูมิที่ลดต่ำลง

แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับนักท่องเที่ยวอีกเช่นเคย

ท่าเรือขนส่ง กับ แหล่งท่องเที่ยว

รวมอยู่ด้วยกันแล้วที่นี่  

ท่าเรือเกาสง (Port of Kaohsiung) 

Continue Reading

10 คำถามกับประพันธ์ ธาตุพนม

10 คำถามกับประพันธ์ ธาตุพนม

05:50  

1)สวัสดีครับ ช่วยแนะนำตัวด้วยครับ

-"สวัสดีครับผมชื่อ ประพันธ์  อายุ 48 ปี บ้านอยู่อำเภอ ธาตุพนม จังหวัด นครพนม   ผมเป็นแรงงานชาวไทยที่มาทำงานที่ไต้หวันครับ"

2)คุณประพันธ์มาทำงานที่ไต้หวันนานเท่าไรแล้วครับ?

-"ผมมาทำงานที่ไต้หวันครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2534  ทำจนครบสัญญาจ้าง 3 ปี จากนั้นก็ไปทำงานที่เกาหลี 5 ปี ก่อนจะกลับไปทำงานหารับจ้างที่บ้าน  แต่ด้วยภาระหนี้สินทำให้ผมต้องออกมาทำงานที่ไต้หวันอีกในครั้งนี้"

3)เหตุการณ์ในวันที่ได้รับบาดเจ็บเป็นอย่างไรครับ?

-"กลางดึกในคืนวันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ.2557  ผมปวดท้องจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ระหว่างที่กำลังก้าวลงจากเตียงนอนชั้นบน  ผมก้าวพลาด เลยล้มลงที่พื้น  รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่หัวเข่าข้างซ้าย"

4)แพทย์ว่าอย่างไรครับ?

-"หมอก็ฉีดยาและให้ยามาทาน ให้รอดูอาการหนึ่งสัปดาห์  หากอาการไม่ดีขึ้นหมอบอกอาจต้องผ่าตัด

พอครบสัปดาห์ ผมไปพบหมออีกครั้ง  หมอบอกว่ามีอาการกล้ามเนื้อฉีกขาดแต่เส้นเอ็นหัวเข่าไม่เป็นอะไร  ไม่ต้องผ่าตัด ให้ทานยาและพักผ่อนมากๆ"

5)แล้วอาการตอนนี้เป็นอย่างไร?

-"อาการดีขึ้น  เวลานอนไม่รู้สึกเจ็บ แต่เวลาเดินรู้สึกเหมือนขาท่อนบนกับขาท่อนล่างจะหลุดออกจากกัน  เลยต้องใช้ไม้เท้าช่วย"

6)หัวหน้างานว่าอย่างไร?

-"หัวหน้าก็มาเยี่ยม  บอกว่าพร้อมเมื่อไหร่ก็ค่อยมาทำงาน"

7)ครอบครัวทราบเรื่องหรือยัง?

-"ครับ  ผมบอกกับลูกชายว่า ไม่ต้องห่วง ป๋ายังไหวไม่เป็นอะไรมาก  ญาติพี่น้องที่บ้านก็ถามไถ่ ผมบอกไม่ต้องห่วง"

8)เคยบาดเจ็บลักษณะนี้มาก่อนหรือเปล่าครับ?

-"ไม่เคยครับ ครั้งนี้หนักสุด คงเพราะอายุมากขึ้น ร่างกายก็ไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อน"

9)อีกไม่กี่เดือนก็จะครบสัญญาจ้างแล้ว วางแผนไว้อย่างไรต่อครับ?

-"ถ้าที่นี่ยังให้โอกาส ก็อยากกลับมาทำงานอีกครับ"

10)ขอให้คุณประพันธ์หายดีในเร็ววัน  สุดท้ายนี้มีอะไรฝากถึงคุณผู้อ่านไหมครับ?

-"ขอบคุณครับ  

คนเรามีปัญหามีอุปสรรคกันทุกคน  

ผมมีภาระหนี้สินที่ต้องชดใช้  มีลูกชายที่ต้องดูแล 

ถามว่าผมท้อไหม  

ผมท้อนะ แต่ผมไม่ถอย  มันก็เท่านี้แหละครับ"

Continue Reading

ก๋วยเตี๋ยวรถเข็น

ก๋วยเตี๋ยวรถเข็น

06:07  

     ณ สถานีรถไฟเกาสง (Kaohsiung main station)

หากเดินไปตาม Computer street แยกที่ 3 ขวามือ

จะเห็นร้านสะดวกซื้อ และรถเข็นคันหนึ่งจอดอยู่ด้านหน้า

ขอแนะนำให้เดินเข้าไปใกล้ๆทันทีเลยครับ

ไม่ต้องกังวลเรื่องภาษาเพราะป้ายราคาติดอยู่ตรงหน้าแล้ว

อยากทานอะไรก็คีบใส่กะละมังพลาสติกสีฟ้า

เลือกเส้น  เส้นเล็ก  วุ้นเส้น  บะหมี่หรือบะหมี่ซองก็มี

เลือกเครื่อง  เครื่องใน  ไส้กรอก  ลูกชิ้นหรือเต้าหู้ก็มี

เลือกผัก  ผักกาดแก้ว  ผักบุ้ง  เห็ดก็มี

เสร็จแล้วก็ส่งให้เจ๊โชว์ฝีมือ

หากเจ๊ถามว่ากินเผ็ดไหม? ให้ตอบไปเลยว่าใช่

เพราะเจ๊จะได้ปรุงรสให้จัดจ้านขึ้น

แม้ว่าคุณจะไม่ทานเผ็ดก็ตาม  ผมเชื่อว่าทานได้สบาย

สำหรับคนที่ทานเผ็ด  หากได้ชิม  คำถามที่เกิดขึ้น

คงประมาณว่า "นี่เผ็ดแล้วเหรอ?"

คนไทยเรานิยมทานอาหารรสจัด ต่างกันกับที่ไต้หวัน

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น  ผมยืนยันว่าร้านนี้อร่อย

(เค้าไม่ได้จ้างให้โฆษณาหรือมีผลประโยชน์อื่นใดให้นะ)

อร่อย  อร่อยกว่าบางร้านที่เคยนั่งกินอีก

เดินถัดไปไม่กี่ซอยก็เป็นตลาดกลางคืน

นักท่องเที่ยวนิยมมาเดินซื้อของกินกัน

อาหารแบบเดียวกัน  รสชาติเดียวกัน

ขายในตลาดกลางคืนราคาแพงกว่าข้างนอกเยอะ

แต่ก็เป็นเรื่องปกติสำหรับพื้นที่ท่องเที่ยว 

แนะนำให้คุณลองออกมามอง มาเดิน มาชิม มาเลือกซื้อ

เปิดมุมมองใหม่บ้าง  ร้านธรรมดาแต่ความอร่อยไม่ธรรมดา

เจ๊แกขายช่วงเย็นไปจนถึงค่ำๆ  2-3 ทุ่มก็ยังขายนะ  

ผมก็แวะมาเวลานี้แหละ  บรรยากาศกำลังดีเชียว

Continue Reading

จัดไปไทเป(5)

จัดไปไทเป(5)

07:41  

และจุดหมายท้ายสุดของการจัดไปไทเปในครั้งนี้

ก็คือบ่อน้ำพุร้อนสาธารณะเป่ยโถว

แต่ปัจจุบันกลายเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์

ให้นักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชมศึกษา

ขอเรียนทุกท่านตามตรงเลยแล้วกันว่าผมไม่ได้เข้าไป

เนื่องจากแถวยาวมาก  ฝนตกพรำๆเลยไม่อยากรอ

เดินไปตามถนนแถวนั้นก็ได้ยินเสียงกลองเสียงฉาบ

อารมณ์ประมาณเชิดสิงโตบ้านเรา

คงมีงานอะไรสักอย่าง  งั้นไปดูดีกว่า

ก็อย่างว่าแหละ  งานอะไรสักอย่าง

ดูตื่นตาตื่นใจและทุกคนช่วยกันอำนวยความสะดวก

บนท้องถนนผู้ใช้รถก็ให้ทาง  เจ้าหน้าที่ก็ช่วยเหลือ

ขบวนแห่เดินผ่านหน้าไปโดยใช้เวลาไม่นาน

หลังจากหมดเวลาเยี่ยมชมบ่อน้ำพุร้อน

ก็เป็นเวลาอาหารค่ำและมุ่งหน้ากลับเมืองเกาสง

ผู้ใหญ่พามาเที่ยว  เรื่องอาหาร ที่พัก จัดว่าดีมาก

ถ้ารับได้กับรูปแบบทัวร์ก็ถือว่าเยี่ยม  ผ่อนคลายดี

สำหรับจัดไปไทเปครั้งแรกในชีวิต คงต้องพักไว้เท่านี้

โอกาสหน้าหากได้มาไทเปอีก อยากเที่ยวจุดอื่นๆอีก

แล้วจะมาเล่าสู่กันฟังนะครับ  คาดว่าเร็วๆนี้

ขอบคุณสำหรับการติดตาม

สวัสดีครับ

Continue Reading

จัดไปไทเป(4)

จัดไปไทเป(4)

07:30  

จากนั้นก็ได้เวลาอาหารค่ำ 

แล้วก็มุ่งหน้าไปโรงแรมที่พัก 

เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจวันแรก

อรุณสวัสดิ์มื้อเช้า ณ โรงแรม

แล้วออกเดินทางไปยังพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์

เป็นที่น่าสังเกตว่าที่ไต้หวัน มีพิพิธภัณฑ์ทางประวัติศาสตร์มากมาย

ทั้งยังแยกย่อยประวัติศาสตร์ด้านต่างๆอีกหลากหลายด้าน

เข้ามาด้านในก็พบกับ ดร.ซุนยัดเซ็น  

มหาบุรุษของจีนและเป็นผู้มีบทบาทสำคัญ

ในการสร้างอาณาจักรไต้หวันบนเกาะแห่งนี้

วิทยากรนำผู้ชมเยี่ยมชมสถานที่

โดยแบ่งเป็นกลุ่มๆ  เพื่อความรวดเร็วและทั่วถึง

มีการฉายประวัติความเป็นมาภายในห้องประชุมใหญ่

การตกแต่งภายในสวยงาม  ดึงดูดสายตาผู้ชมอย่างดี

ส่วนตัวชอบความกระตือรือร้นของวิทยากร

โดยให้ข้อมูลความรู้แก่ผู้ชมด้วยลีลาท่าทางน่าสนใจ

สลับกับยิงคำถามให้ผู้ชมมีส่วนร่วมตอบข้อสงสัย

หนักแน่นในข้อมูล  จัดเจนด้วยประสบการณ์

ออกจากพิพิธภัณฑ์  แล้วก็ถึงเวลาอาหารกลางวัน

(หากได้ไปเที่ยวลักษณะนี้บ่อยๆ  ไม่ต้องสงสัยเลยหากน้ำหนักของคุณเพิ่มขึ้น  เดี๋ยวกินๆ กินเสร็จขึ้นรถ นอนหลับ ลงรถเดินเที่ยว  เดี๋ยวเดียวก็ถึงเวลากินอีกแล้ว  แต่หลายคนก็ชอบนะ...ใช่ปะ?)

(โปรดติดตามต่อสัปดาห์หน้า)

Continue Reading

จัดไปไทเป(3)

จัดไปไทเป(3)

07:29  

พอถึงด้านบน  ลงจากรถกระเช้า

จากตรงนี้ก็เป็นหน้าที่ของสองเท้าก้าวขึ้นเขาไป

ธรรมชาติโอบล้อมรอบตัว  หายใจได้เต็มปอด

แม้ระหว่างทางต้องหลบฝนเป็นระยะก็ตาม

และเราก็มาถึงลานจัดแสดงวัฒนธรรมของชนเผ่า

ที่ได้ตั้งถิ่นฐานอยู่บนเกาะแห่งนี้

ก่อนที่ชาวจีนจะอพยพมา  ชนเผ่านั้นชื่อว่า

"ชนเผ่า Atayal" (มีจุดสังเกตคือรอยสักบนใบหน้าของผู้หญิง)

มีพิพิธภัณฑ์ของชนเผ่าและจำหน่ายของที่ระลึก

มีร้านขายเครื่องประดับและเครื่องเล่นสำหรับเด็ก

มีร้านอาหารและเครื่องดื่ม

มีเวลาให้ได้ชื่นชมวนเวียนอยู่เป็นชั่วโมง

ก่อนจะกลับมาขึ้นรถกระเช้าเพื่อลงเขา

(โปรดติดตามต่อสัปดาห์หน้า)

Continue Reading

จัดไปไทเป(2)

จัดไปไทเป(2)

06:45  

หลังจากอิ่มหนำสำราญกันแล้ว

ก็ออกเดินทางต่อ  เห็นไกด์บอกว่าจะพาไปขึ้นภูเขา

มีขึ้นรถกระเช้าด้วย  ฟังดูน่าสนุกแล้วสิ

            

               โฉมหน้าพาหนะและเพื่อนร่วมทาง

เมื่อมาถึงเชิงเขา  เพื่อความสะดวกมีรถแท็กซี่บริการ

พาขึ้นไปถึงจุดขึ้นรถกระเช้าเหมาจ่ายเที่ยวละ 200 ดอลลาร์ไต้หวัน

นั่งรถขึ้นไปเส้นทางคดเคี้ยวสูงชันมาก

คนขับชำนาญอย่างเดียวไม่พอ  ต้องเหยียบมิดด้วย

เพื่อจะได้กลับมารับแขกได้อีกหลายเที่ยว

สภาพอากาศก็ไม่เป็นใจ  ฝนเดี๋ยวตกเดี๋ยวหยุด

ต้องใส่เสื้อกันฝนยืนต่อแถวรอรถแท็กซี่กันเลยทีเดียว

ในที่สุดก็มาถึงจนได้  ที่นี่ชื่อว่า

Yun-Hsien Holiday Resort

ตั้งอยู่ในเขต Wulai  เมือง New Taipei

 

                         รถกระเช้ามีสองสี

ส่วนลดซื้อเครื่องดื่มกับบัตรรับของกำนัลเมื่อซื้อเครื่องประดับ

                          ได้เวลาขึ้นรถแล้ว

เป็นรีสอร์ทที่ตั้งอยู่บนภูเขา  ทางขึ้นมีทางเดียว

คือนั่งรถกระเช้าซึ่งแล่นอยู่บนสายเคเบิลความยาวกว่า 382 เมตร

มีโรงแรม ภัตตาคาร คลับ บาร์ ลานกิจกรรม สระน้ำกลางแจ้ง

อีกทั้งมีพืชพันธ์ุมากมายให้ศึกษาท่ามกลางธรรมชาติ

เรียกว่าเป็นหนึ่งในห้องเรียนระบบนิเวศวิทยากลางแจ้งที่ดีที่สุด(ไกด์บอกนะ)

                            ฝนตกตลอด

                          เบื้องล่างอีกมุม

               สีหน้าแบบว่าไม่ได้กลัวความสูงเลย

(โปรดติดตามต่อสัปดาห์หน้า)

Continue Reading

จัดไปไทเป(1)

จัดไปไทเป(1)

07:15  

เป็นอีกครั้งที่มีผู้ใหญ่ใจดีพาไปเที่ยว

คราวนี้ไปไกลถึงไทเป  

ตอนแรกก็คิดว่าคงนั่งรถเป็นวัน

แต่ไปๆมาๆ  ไม่นานอย่างที่คิด

รถบัสพาเราขึ้นทางด่วน  ถนนโล่งมาก

ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าก็มาถึงจุดพักรถ

มีเวลาพัก 15 นาที จุดพักรถที่นี่เป็นลานจอดรถขนาดใหญ่ 

มีห้องน้ำหลายห้อง  มีร้านค้าที่ไม่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขาย

ทริปนี้ทุกอย่างได้จัดเตรียมไว้แล้ว

คนขับรถก็ต้องรักษาพาผู้โดยสารไปให้ถึงจุดหมาย

ร้านอาหารก็จัดเตรียมอาหารให้ทันตามเวลานัด

สถานที่ท่องเที่ยวก็พร้อมรับนักท่องเที่ยวทันทีที่ไปถึง

จากจุดพักรถ  ก็มาถึงร้านอาหาร 

ขอเรียกให้เห็นภาพว่า "ร้านโต๊ะจีน" นะครับ

คนหลายร้อยคน นั่งกันหลายสิบโต๊ะ โต๊ะละสิบคน

ร้านโต๊ะจีนแบบนี้หาได้ไม่ยาก  มีมากมาย

รองรับนักท่องเที่ยวที่เดินทางเป็นหมู่คณะ

เงินที่ใช้จ่ายไปในทริปนี้  ได้ถูกส่งต่อเป็นทอดๆ

ช่วยหล่อเลี้ยงธุรกิจในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว

ทั้งรถโดยสาร  ร้านอาหาร  โรงแรม และสถานที่ท่องเที่ยว

แต่สำหรับตอนนี้ให้น้องเค้าเสิร์ฟเลยแล้วกัน  หิวแล้ว

(โปรดติดตามต่อสัปดาห์หน้า)

Continue Reading

ปีศาจเพลิง

ปีศาจเพลิง

07:47  

เสียงเจ๊ร้องเรียกหัวหน้าดังลั่น  สีหน้าตกใจสุดขีด

หัวหน้ารีบวิ่งมาหาเจ๊  วิ่งผ่านเจ๊ไป 

วิ่งไป...วิ่งไป 

วิ่งไปเผชิญหน้ากับเปลวไฟที่ลุกโชน

นั่นเป็นภาพสุดท้ายที่รู้ว่าใจไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว

เสียงกรีดร้องพร้อมความโกลาหลอลหม่าน

ผู้คนแตกตื่น  ต่างวิ่งหนีออกจากอาคาร

ไฟลุกไหม้ออกมาจากห้องพ่นสี 

กลุ่มควันสีดำโพยพุ่ง

มีทินเนอร์เป็นเชื้อเพลิงชั้นดี  

ทำให้เปลวไฟลุกลามรวดเร็ว  

ขยายวงกว้างทั้งแนวราบแนวดิ่ง

ไฟลามขึ้นไปยังหลังคา  

โครงเหล็กถูกไฟเผาเปล่งสีแดงฉานด้วยความร้อน

เหล่าผู้กล้าแนวหน้าจำเป็น 

ต่างวิ่งไปเอาถังดับเพลิงมาฉีดต่อสู้กับเปลวไฟ

ตามที่ได้ซ้อมดับเพลิงมาแล้ว

เอ้า ดึง-ปลด-กด-ส่าย

ฟังดูง่าย  เราก็ทำง่าย  แต่ผลออกมามันกลับไม่ง่าย!

ไม่ทราบว่าถังดับเพลิงเก่าหรือสารเคมีในถังมีน้อย

ทำให้เรากดฉีดไปได้ทีเดียว สองทีก็หมด

เสียงฟรี้...ฟรี้  พร้อมสารเคมีไหลย้อยลงบนพื้น

คล้ายกำลังบอกว่า "เค้าไม่ไหวแล้วอะตัวเอง" ซะงั้น

ปีศาจเพลิงยิ่งได้ใจ  แสดงพลังเผาผลาญทุกสิ่ง

เหล่าผู้กล้าต่างวิ่งไปหาดาบสีแดงเล่มใหม่

เพื่อมาต่อสู้ฟาดฟันเปลวเพลิง

ที่สาดส่องไอความร้อนมากระทบผิวหน้า

ผู้กล้าทำได้ดีในระดับหนึ่ง แต่ก็เพียงประคองป้องกัน

ไม่ให้ปีศาจขยายพลังอำนาจมากไปกว่านี้

เสียงสัญญาณเตือนภัยและสปริงเกอร์ดับไฟทำงาน

ถังดับเพลิงที่ใช้แล้วถูกวางเรียงรายตามพื้น

เราช่วยกันจับสายฉีดน้ำดับไฟ  

มีหัวหน้าเข้าไปฉีดน้ำด้านใน  สำลักควันต้องหามกันออกมา

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่  อัศวินบนรถสีแดงก็มาถึง

เหล่าผู้กล้าแนวหน้าจำเป็น  ทยอยออกมาด้านนอก

เพื่อไปรวมตัวกับทุกคน ณ จุดรวมพล

และแล้ว...

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

อัศวินก็ปราบปีศาจเพลิงได้สำเร็จ

-เหตุเพลิงไหม้ 

KAIFA INDUSTRY CO., LTD.

Kaohsiung City, Taiwan

มีผู้ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยจากการสูดดมควันพิษ

ไม่มีผู้เสียชีวิต

20/10/2014

Continue Reading

ทางรถไฟสายเก่า(4)

ทางรถไฟสายเก่า(4)

07:57  

ถึงเวลาพลบค่ำแสงไฟข้างทางก็สว่างขึ้น

แต่ที่สะดุดตาคือแสงไฟข้างรางรถไฟ

ขอบอกว่าเก็บรายละเอียดได้ดีอีกแล้วครับ

ให้ความรู้สึกเลยว่าเดินอยู่ข้างรางรถไฟจริงๆ

เดินไกลๆอาจเหนื่อยล้า  อยากนั่งพัก

ที่นั่งพักก็มีเรียงรายตลอดทาง

เก้าอี้ก็วางไว้ให้แบบเห็นๆเลย

อยู่ตรงไหนก็อยู่อย่างนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะหายไป

นอกเหนือจากมาตรการรักษาความปลอดภัย

ผ่านกล้องวงจรปิดรอบบริเวณแล้ว

สิ่งสำคัญคือจิตสำนึกของชาวไต้หวัน

ในการร่วมดูแลข้าวของและเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม

หลายสถานที่ท่องเที่ยวเป็นพื้นที่เปิด

ทางรถไฟสายเก่าแห่งนี้ก็เช่นกัน

เหล่าผลงานศิลปะและของตกแต่ง

ต่างอยู่ในสภาพดีมีการบำรุงรักษา

ข้างหลังบ้านที่ทางรถไฟทอดผ่าน

มีการดูแลความสะอาดเป็นอย่างดี

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของทางรถไฟก็มีอยู่ใกล้ๆ

มีชื่อว่า Takao Railway Museum

อยากเดิน  อยากวิ่ง  อยากปั่นจักรยาน

อยากนั่งชิมกาแฟชมผลงานศิลปะ

อยากเล่นว่าวหรืออยากได้บรรยากาศเก่าๆ

หากได้มาเยือนเกาสงแล้วละก็

ขอบอกว่าห้ามพลาดทางรถไฟสายนี้ครับ

Continue Reading