ชีวิตติดล้อ(4)

07:37  

               รหัสการร้องขอรับบริการพิเศษหรือ SSR   ใช้โดยสายการบินเพื่อกระชับข้อมูล เกี่ยวกับการร้องขออาหารพิเศษ การร้องขอนำสัมภาระพิเศษติดตัวขึ้นเครื่อง ผู้เยาว์ซึ่งเดินทางเพียงลำพัง ผู้โดยสารพิการ และอื่นๆ   รหัส SSR มักใช้ในอุตสาหกรรมการเดินทางทางอากาศ บ้างก็ใช้สำหรับสายการบินเฉพาะกิจ   นี่คือบางส่วนของรหัส SSR
BLND - ผู้โดยสารตาบอด
DEAF - ผู้โดยสารหูหนวก
MAAS - ผู้โดยสารที่จำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือในการรับกระเป๋า และ/หรือการนำทางไปยังประตูขึ้นเครื่อง สามารถระบุว่าเป็น BLND หรือ DEAF ได้
MEDA - ผู้โดยสารที่ต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์(ออกซิเจน)
WCOB - ผู้โดยสารที่ร้องขอใช้วีลแชร์บนเครื่องบิน/ขอความช่วยเหลือบนเครื่องบินระหว่างการเดินทาง
WCHR - ผู้โดยสารที่ร้องขอใช้วีลแชร์บนทางลาด โดยผู้โดยสารสามารถขึ้น-ลงบันไดและเข้าไปยังที่นั่งภายในเครื่องบินได้ แต่ต้องการใช้วีลแชร์บนทางลาดเนื่องจากระยะทางจาก/ถึงเครื่อง
WCHS - ผู้โดยสารที่ร้องขอใช้วีลแชร์ถึงระดับเดียวกับที่สามารถก้าวเท้าได้ ผู้โดยสารเดินได้แต่ไม่สามารถขึ้นลงบันไดได้
WCHC - ผู้โดยสารที่ร้องขอใช้วีลแชร์ถึงภายในห้องโดยสารบนเครื่องบินและต้องได้รับความช่วยเหลือในการเคลื่อนย้ายตัวผู้โดยสารไปถึงที่นั่งบนเครื่องบิน เนื่องด้วยโรคอัมพาตเกี่ยวกับแขนและขา
WCBD - ผู้โดยสารที่ต้องเดินทางพร้อมด้วยวีลแชร์ ที่ทำงานโดยเซลล์แบบแห้ง
WCBW - ผู้โดยสารที่ต้องเดินทางพร้อมด้วยวีลแชร์ ที่ทำงานโดยเซลล์แบบเปียก
LANG - ผู้โดยสารที่ร้องขอความช่วยเหลือด้านภาษา
PREG - ผู้โดยสารที่ตั้งครรภ์
STCR - ผู้โดยสารที่ต้องใช้เปลหาม
VIP - ผู้โดยสารที่สำคัญมาก
VVIP - ผู้โดยสารที่สำคัญมากจำนวนมาก
                ช่วงเวลาฝึกงาน 3 วัน ค่อนข้างกดดันเพราะต้องเรียนรู้งานให้เร็ว  สำหรับผมเรื่องสถานที่สำคัญมาก หลักๆคือ อาคารผู้โดยสาร เราต้องรู้ว่าอะไรอยู่ที่ไหน ห้องน้ำ ร้านค้า ร้านอาหาร ธนาคาร ไปรษณีย์ เคาน์เตอร์ของแต่ละสายการบิน จุดสูบบุหรี่ ช่องทางเข้า-ออกขึ้นเครื่อง จุดตรวจพาสปอร์ต จุดตรวจสัมภาระ ร้านขายสินค้าปลอดภาษี ห้องรับรองผู้โดยสาร ลานจอดรถ ลิฟต์ บันไดเลื่อน ทางลาดเลื่อน และอื่นๆอีกมากมาย  ผมและเพื่อนที่สมัครเข้ามารุ่นเดียวกันต้องเดินตามรุ่นพี่ สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป บุคลิกแต่ละคนก็ต่างกัน แต่ส่วนใหญ่ดูเหมือนไม่อยากให้พวกเราเดินไปด้วยเท่าไรนัก ระหว่างที่ผมเดินตามรุ่นพี่อยู่นั้น สตรีท่านหนึ่งวิ่งตรงมาหาผมด้วยท่าทีร้อนรน
    "น้อง ห้องน้ำไปทางไหนคะ"เธอกล่าว
    "เอ่อ...ไม่ทราบครับ"ผมตอบ
เธอมองผมซึ่งสวมใส่ชุดพนักงานพร้อมบัตรประจำตัวด้วยใบหน้าเปื้อนความสงสัย ก่อนหันหลังเดินจากไปด้วยทีท่าไม่พอใจ ไม่ทันที่รุ่นพี่จะตอบคำถาม ไม่ทันที่ผมจะบอกเธอว่า   ผมเพิ่งมาทำงานที่นี่วันแรกนี่นา

ShareShare on Facebook

TweetShare on Twitter

Pin ItShare on Pinterest