ฝันเก้าเดือน 5.1
"เป็นช่างมากี่ปีแล้วคะ?"
"ผมเพิ่งเรียนตัดผมจบมาเองครับ"
"แล้วตัดทรงทั่วๆไปได้นะ รองทรง อเมริกัน ทรงนักเรียน?"
"ได้ครับ แต่ผมยังมือใหม่ ยังต้องการคำแนะนำอีกเยอะ ผมต้องการฝึกมืออย่างสม่ำเสมอ
ให้ผมช่วยงานอะไรก็ได้ครับ"
"อืม...ได้สิ เดี๋ยวให้พี่ช่างใหญ่เค้าคอยสอนให้ เราก็คอยช่วยงานพี่เค้าก็แล้วกันนะ แล้วเราชื่ออะไรล่ะ?"
"ขอบคุณมากครับ ผมชื่อเด็กชาย...เอ้ย ชื่อ เก่ง ครับ"
ช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นสถานที่จริง เป็นของจริง เป็นอีกก้าวที่ได้เข้าใกล้กับสิ่งที่อยากเป็น และตลอดทั้งวันนั้น เด็กชายเก่งก็เพลิดเพลินกับการช่วยงานในร้าน ได้สังเกตและจดจำเทคนิคในการทำงานของช่าง ได้รู้เลยว่า ช่างแต่ละคนมีลีลาเฉพาะตัว ความคล่องแคล่ว รวดเร็ว เพลินตา มองดูแล้วมีความสุข
อา...ความรู้สึกแบบนี้นี่เอง เป็นผลจากการได้ทำในสิ่งที่ชอบสินะ ไม่ต้องคอยมองดูนาฬิกา เพราะเวลาไม่มีความหมายอีกต่อไป
..........
"เดี๋ยวคืนพรุ่งนี้มาเริ่มงานได้เลยนะคะ เรื่องเอกสารพี่จัดการไว้เรียบร้อยแล้ว"
ในขณะที่อาชีพช่างตัดผมยังมิอาจสร้างรายได้ให้พอเลี้ยงชีพ เด็กชายเก่งจึงไม่ปฏิเสธการทำงานอื่นไปด้วยเพื่อหารายได้อีกทาง โดยได้รับความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ที่เคารพ นับจากจุดนี้ก็ต้องจัดเวลาให้ลงตัวกับทุกด้านของชีวิต
ในวันนี้ 'ฝันเก้าเดือน' เดินผ่านมาเกินครึ่งทางแล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่เด็กชายเก่งได้เรียนรู้ก็คือ คนเราสามารถเลือกเส้นทางเดินของชีวิตได้เอง เด็กชายเก่งก็เพิ่งได้ฝึกตัดผมตามหลักสูตรเมื่อสองเดือนที่แล้ว เด็กชายเก่งได้อ่านหนังสือหลายต่อหลายเล่มในช่วงนี้ อ่านมากกว่าสมัยที่ยังเรียนหนังสืออยู่ด้วยซ้ำ เด็กชายเก่งได้ติดตามการลงทุนอย่างสม่ำเสมอเป็นประจำก็ไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้เอง
สรุปได้ว่า
"หากคิดจะทำอะไร ก็ควรเริ่มทำเลย"
ไม่มีคำว่าเริ่มช้าสำหรับการเริ่มต้น
มีแต่คำว่า "ทำ" หรือ "ไม่ทำ" เท่านั้นเอง
Post a Comment: