ดื่มด่ำความล้มเหลว
วินาทีที่ถูกเธอปฏิเสธ ความมั่นใจหมดลงไปในทันที ความรู้สึกที่มีให้อย่างเปี่ยมล้นออกมาจากใจ มันไม่มีความหมายสำหรับเธอ เธอมีสิ่งที่เธอต้องการ ผมมีสิ่งนั้นอยู่ สิ่งนั้นมีค่ากับผม ผมหยิบยื่นให้เธอ เธอรับเอาไว้ เธอเก็บมันไว้อย่างดี ผมดีใจที่ได้เห็นเธอมีความสุขจากสิ่งที่ผมให้ ตัวผมมีสิ่งที่ผมต้องการ เธอมีสิ่งนั้นอยู่ สิ่งนั้นคงมีค่ามากกับเธอ เธอจึงไม่หยิบยื่นให้กับผม สิ่งที่เธอมีนั้น เธอคงคิดแล้วว่ามีค่าสำหรับเธอมากกว่าสิ่งที่ผมให้เธอ ผมจึงมิอาจรับมัน...
อีกครั้งกับความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ความเฉื่อยชา ความประมาท อะไรก็ตาม ผมรู้แค่ว่าผมไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น การถูกหัวหน้าต่อว่าซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันมีความรู้สึกที่ผสมปนเปอยู่ในอารมณ์ส่วนลึกของจิตใจ "ความรู้สึกกบฏ" ที่คุ้นเคยและใช้มาตั้งแต่ยังเยาว์วัยผุดขึ้นมาพร้อมให้กดเลือกเข้าสู่โหมดต่อต้าน การไม่ยอมรับความผิดพลาดคือคำจำกัดความของความรู้สึกนี้ "ความรู้สึกยอมรับแต่โดยดี" ที่ไม่คุ้นเคยผุดตามมาติดๆ ด้วยความที่ไม่คุ้นเคยจึงรู้สึกแปลกๆหลังจากที่ได้เลือกเข้าสู่โหมดยอมรับ ท่าทีแข็งกร้าวของฝ่ายเบื้องบนอ่อนลง พลันให้การแสดงออกของฝ่ายล่างง่ายขึ้น งานดำเนินต่อไป ภาพของคนในครอบครัวปรากฎขึ้น ความรับผิดชอบต่อเธอทั้งสองมีมากพอจะสยบอารมณ์กบฏแต่โดยดี อารมณ์ยอมรับทำให้มองเห็นค่าที่ได้เลือกอารมณ์นี้ออกมาสนองตอบ เริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง หรือนี่เป็นสิ่งที่เขาเรียกว่า "วุฒิภาวะ" ที่เพิ่มขึ้น ความผิดหวังมากมายที่ได้พบเจอ ทำให้เราเริ่มรับรู้ว่า พบเจอแล้ว จงอยู่กับมัน ซึมซับมันเอาไว้ รับรู้ความรู้สึกให้สุดใจ ก่อนจะปล่อยมันไป มันจะค่อยๆห่างจากเราไป ห่างออกไปพร้อมเวลาที่ฉุดมันเดินผ่านไป สิ่งที่ควรทำคือเรียนรู้อารมณ์ยอมรับอย่างคุ้นเคย และพร้อมนำออกมาใช้ตอบรับความผิดหวัง ที่ต้องเดินทางมาหาเรา ตราบที่เรายังมีหวัง
...ทันทีที่ของเหลวในแก้วสัมผัสริมฝีปาก จงปล่อยให้มันไหลเข้าไป สูดกลิ่นหอมละมุน รู้สึกถึงรสอันกลมกล่อมที่คุ้นเคย ตุ่มรับรสบนลิ้นกำลังทำงานของมัน สุขจากการลิ้มรสแผ่ซ่านไปทุกอณู ก้นแก้วค่อยๆถูกยกให้สูงขึ้น จากลิ้นส่งต่อลงไปในลำคอ จนถึงหยดสุดท้ายที่ลิ้นได้สัมผัส ความรู้สึกยังอยู่ที่ริมฝีปากที่ค่อยๆปิดลง แก้วเปล่าถูกวางลง
แก้วที่รอรองรับของเหลวครั้งใหม่
แก้วที่รอรองรับความล้มเหลวครั้งต่อไป
เมื่อมาถึง
คุณก็แค่รินใส่แก้วแล้วยกขึ้นดื่มอีกครั้ง
Post a Comment: