ฝันเก้าเดือน 1.0
ในค่ำคืนอันมืดมิด พื้นถนนเจิ่งนองไปด้วยน้ำที่โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า เสียงคนที่มารอรับ บอกให้รู้ว่าช่วงสองถึงสามชั่วโมงก่อนหน้านี้ฝนตกหนักมาก มิน่าล่ะเครื่องถึงลงจอดไม่ได้เสียที เด็กชายเก่งลากกระเป๋าเดินทางสีดำใบโตมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตูบ้าน บ้านหลังเล็กหลังเดิมที่ได้พักอาศัยใต้ชายคามายี่สิบกว่าปี ยกเว้นสามปีหลังสุดที่ไม่ได้กลับบ้านเลยจนถึงวันนี้ เวลาเที่ยงคืนกว่า ทั่วทั้งซอยเงียบสนิท มีเสียงจิ้งหรีดเสียงอึ่งอ่างร้องแข่งกันระงม อากาศเย็นสบาย เสียงพวงกุญแจกระทบกันอยู่ในมือของเด็กชายเก่งขณะไขประตูไม้หน้าบ้าน ประตูไม้เปิดออก เจอประตูเหล็กด้านในชายหนุ่มออกแรงผลัก แต่ประตูไม่ขยับ เด็กชายเก่งถอนหายใจเบาๆ เขาไม่ได้ผิดหวังที่เปิดประตูเหล็กไม่ออก แต่ผิดหวังที่ต้องเรียกแม่ซึ่งกำลังหลับให้ตื่นขึ้นมาเปิดประตูบ้านให้ เพราะประตูเหล็กถูกลงกลอนจากด้านใน และนั่นก็หมายถึงแผนของเด็กชายเก่งที่ต้องการเซอร์ไพรส์แม่ก็พังทลายลงไปด้วย คิดดูแล้วกันว่ากว่าสามปีที่ไปทำงานยังต่างแดน กลับมาก็อยากทำให้แม่ประหลาดใจบ้างอุตส่าห์ปิดกำหนดการเดินทางกลับเป็นความลับแล้วเชียว "ม๊า เปิดประตูให้หน่อย" เด็กชายเก่งส่งเสียง (ปะป๊า มะม๊า เป็นคำเรียกพ่อและแม่ ที่ได้รับสั่งสอนให้เรียกมาตั้งแต่เด็ก...
Continue Reading